Αριθμητική και σκόρπιες σκέψεις για το τέλος του τρίτου lockdown
Σύνολο ακριβώς
592. Ούτε ένα πάνω, ούτε ένα κάτω. Τόσο μας κάνει δηλαδή αν πολλαπλασιάσουμε τους
κωδικούς μετακινήσεων με τον αριθμό των SMS που έχω
στείλει από το Μάρτιο του 2020 έως και σήμερα στο 13033. 592 για να εφαρμόσω το
σίγουρα βαθιά «συμβολικό» και αμφισβητούμενα «παιδευτικό» μέτρο περιορισμού της
διάδοσης της πανδημίας COVID-19.
Ας το πάρουμε λίγο πιο αναλυτικά.
592 μας κάνει αν πάμε 26 φορές για ψώνια και άλλες 90 φορές για βόλτα. Πες το και «περπάτημα», πες το και «άσκηση», δε θα τα χαλάσουμε εκεί, αρκεί να μας βγαίνουν τα νούμερα. 26 φορές το «2» και 90 φορές το «6», όπως μάθαμε στο σχολείο, και άρα πέραν πάσης αμφιβολίας, μας κάνουν ακριβώς το ίδιο όσο μας κάνει το 52 άμα του προσθέσουμε κι ένα 540 ακόμη. 592 ακριβώς δηλαδή.
Εντάξει, άμα το πιάσουμε διεξοδικά το πράγμα και το βάλουμε κάτω και το μελετήσουμε, είμαστε «μείον» στο τελικό ταμείο γιατί κάτι λείπει. Οι μετακινήσεις για δουλειά λείπουν βέβαια. Εκεί όμως δεν έχει SMS κι αστεία. Εκεί έχει προχωρημένα ηλεκτρονικά μηχανογραφικά συστήματα και βεβαίωση μετακίνησης σε χαρτί, χειροπιαστή, που τη βάζεις και σε ζελατίνα για να τη δείχνεις ή και να τη κορνιζάρεις μετά άμα θες. Δε θέλω, το μηδενίζω αυτό, μένω στα SMS που δε τσαλακώνονται.
592. Άμα το ξαναδιαιρέσουμε και το σπάσουμε εφαρμόζοντας με ευλάβεια τους ίδιους συντελεστές, μας κάνει 116. 116 SMS και δύο κωδικοί όλοι κι όλοι για εμένα. Κι άμα βάλουμε και τις μέρες κάτω, μας κάνουν κάπου 400. Πάνω-κάτω, έτσι, για να έχουμε και κανένα στρογγυλό νουμεράκι. Δηλαδή σα να λέμε κάπου δυο μηνύματα την εβδομάδα μέσος όρος. Σαφώς πιο πολλά για «σωματική άθληση» παρά για «ψώνια» όμως, έ; Τρία προς ένα η αναλογία, καλή απόδοση θα έλεγα άμα το πόνταρα. Αλλά που να ποντάρω. Δε με θέλουν τα νούμερα, δε μου βγαίνουν.
592 και μηδέν κιλά. Ούτε ένα πάνω, ούτε ένα κάτω, τόσος μπήκα, τόσος βγήκα. Εδώ νούμερο ζυγαριάς δεν αποκαλύπτω, το ξέρω εγώ. Όπως ξέρω και το στο «συν» πόσα βρέθηκα, στο «μείον» πόσα έπεσα, για να ξανάρθει η βελόνα να κάτσει πάλι με αναίδεια στο ίδιο νούμερο ακριβώς. Αυθάδεια, 90 SMS μετά, το ελάχιστο που μπορώ να πω.
592 και μηδέν ευρώ. Τρία lockdown – μηδέν έλεγχοι – μηδέν πρόστιμα. Μήτε ένας τυπικός έλεγχος, ντιπ, ποτέ. Που μια γύρα να έκανα παλιότερα, μια ταυτότητα θα την έδειχνα στην Ομόνοια, σε ένα αλκοτέστ στο Πάρκο θα έπεφτα. Καλά πήγε αυτό, ας το αφήσουμε έτσι.
592 και 3,363,199 θάνατοι παγκοσμίως όμως το ίδιο διάστημα. Από COVID-19 και μόνο. 11,322 από αυτούς στην Ελλάδα, οι 56 σήμερα. Έτσι μου λέει το www.worldometers.info/coronavirus/ Δεν μπορώ να μετρήσω μόνος μου, θα το πιστέψω.
592 και μια δόση. Μισή από έναν πλήρη εμβολιασμό που θα μου προσφέρει μέχρι και 100% προστασία, λέει. Ούτε εδώ μπορώ να μετρήσω μόνος μου, και πάλι θα το πιστέψω. Αναγκαστικά.
592 τέλος. Και 13033 τέλος. Πάνε αυτοί οι αριθμοί. Τους ξεχνάμε. Τους μηδενίσαμε πες. Τα άλλα τα νούμερα όμως πότε θα μηδενίσουν; Που θα τερματίσει το 3,363,199; Που θα φτάσει το 11,322; Πότε το 56 θα γίνει μηδέν;
592 και αναρωτιέμαι, από πότε τα νούμερα αντικατέστησαν τη ζωή μας; Πότε θα την πάρουμε πίσω και πως θα είναι αυτή;
592 και τι άλλο θα αρχίσουμε να μετράμε τώρα; Θα είναι για καλό ή για κακό; Θα μας βγαίνουν τότε τα νούμερα όπως θέλουμε ή θα έχουμε γκρίνιες;
592 σε έζησα κι εσένα. Δε χάρηκα για τη γνωριμία, στο καλό και μην ξανάρθεις. Θέλω να σταματήσω να μετράω και ν’ αρχίσω να ζω πάλι.
592 λέξεις και 15 φορές το 592.
Εγώ φεύγω, να σε ξεχάσουμε;